วง “บางกะปิ” เริ่มก่อตั้ง จากนักร้องนำ (โต้ง) ออกจากวงเก่ามาคนเดียว แล้วอยากที่จะเล่นดนตรีต่อ จึงรวบรวมสมาชิก โดยเริ่มจาก มือเบส(ฟักแฟง) แล้ว ได้มือกลอง (เบิร์ด)มาร่วมสมาชิกอีกหนึ่งคนจากการแนะนำของมือกีตาร์คนเก่า จากนั้นทางวงก็ได้มีการเปลี่ยนแปลงมือกีตาร์ มาหลายคน จนมาลง ตัวที่คนปัจจุบัน(กอล์ฟ) ซึ่งมีแนวความคิด และความชอบคล้ายๆ กับพวกเรา จึงทำให้เรามีความคิดว่าอยาก กลับมาทำเพลงอีกครั้งครับ

 

เพลง “สถานีสุดท้าย”นี้ หลังจากนั้นเรามีความคิดเห็นตรงกันว่า ระยะหลังๆ เรามักจะได้ฟังแต่เพลงเศร้า เหงา อกหัก ทำไมเราอยากหาฟังเพลงสนุกๆ สักเพลง ที่ช่วยให้เรามีรอยยิ้ม แล้วหันมามีความสุขกับความรัก เนื้อหาของเพลงสถานีสุดท้าย การเปรียบเทียบ กับคนคนหนึ่งที่เกิดมาตามหาความรัก ที่ไม่รู้ว่าจะเจอเมื่อไหร่ เหมือนคนนั่งบนรถไฟ ออกเดินทาง โดยที่ไม่มีจุดหมายปลายทาง ผ่านสถานีต่างๆ คือคนที่เข้ามาในชีวิตมากมาย แต่สุดท้ายก็ต้องเลิกลากันไป เหมือนรถไฟออกจากชานชลาสถานีนั้น ไปยังอีกที่หนึ่ง จนมาถึงสถานีนี้ ก็คือเหมือนได้มาพบกับเธอ 

 

 

เมื่อพบเจอแล้วก็อยากจะอยู่ด้วย และไม่มีทางที่จะไปรักคนอื่นได้อีก เธอจึงเป็นคนสุดท้ายที่เค้าจะมอบความรักให้ มันจึงเป็นสถานีสุดท้ายในชีวิตเค้า ก็เลย กลายเป็นท่อนเพลงที่ร้องว่า สถานีที่สุดท้ายปลายทางคือเธอ พวกเราคิดว่าอยากทำเพลงที่เป็นสื่อกลางช่วยให้ใครหลายๆ คนเอาเพลงของเราส่งมอบให้กับคนที่คุณรักครับ พวกเราจึงเริ่มทำดนตรีขึ้นมาก่อน โดยมีมือเบส (ฟักแฟง) เป็นคนทำไกด์ไลน์ขึ้น จากนั้นพวกเราก็ไปใส่ความต้องการของแต่ละคนลงมาจนผสมผสานเป็นดนตรีเกิดขึ้น เราได้เพื่อนสนิทของพวกเรา ณัทชานนท์ (ปิ๊ก) ผู้แต่งเพลง “ไม่ผิดหลอกเธอ” ของ 7 Days Crazy ให้ช่วยเขียนเนื้อและทำนองให้พวกเรา เราฟังครั้งแรกรู้สึกได้เลยว่านี่แหละเราต้องการ และพี่หนึ่ง วง หมีพูห์ พาไปหา ลูกพี่ลูกน้อง ชื่อ “พี่จั้ม” ผู้ซึ่งให้เราใช้ห้องอัดได้ในราคาที่ถูกเหลือเกิน ทำ master และให้คำปรึกษาดีๆ แนวคิดจากพี่หนึ่ง จนงานสำเร็จ.